|
امام حسین علیه السلام - معارف اسلامی |
||
|
...
|
 نوشته شده در تاریخ دوشنبه 88/9/23
توسط ایران
نوشته شده در تاریخ پنج شنبه 88/9/5
توسط ایران
نوشته شده در تاریخ سه شنبه 88/6/24
توسط ایران
به گزارش شیعه آنلاین، پایگاه خبری الجوار پس از اعلام این مطلب می نویسد: کتاب "وقایع عصر آنگلوساکسون" که یکی از منابع تاریخی آنگلوساکسون به شمار می رود، توسط "میشل آسوانتون" (MICHAEL SWANTON) ترجمه و ویرایش شده است. این کتاب در سال 1996 میلادی در انگلستان منتشر شده و در سال 1998 توسط دانشگاه اکستر(Exeter) در ایالت نیویورک آمریکا تجدید چاپ شد. در صفحه 38 این کتاب چنین عبارتی آمده است: (685. Here in Britain there was Bloody rain, and milk and butter were turned to blood) ترجمه: در سال 685 میلادی در اینجا، در سرزمین بریطانیا آسمان خون بارید و شیر و کره به خون تبدیل شد و رنگ آن سرخ گردید. تصویر ذیل به صفحه 38 کتاب "وقایع عصر آنگلوساکسون" مربوط می شود: گفتنی است سال 685 میلادی با سال 61 هجری قمری که سال وقوع حادثه عاشورا شهادت حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) و یارانش بوده، برابر است. شایان ذکر است در برخى از احادیث نیز تصریح شده که در روز عاشورا آسمان خون گریست. براى مثال حضرت زینب(س) در روز عاشورا به مردم فرمودند: "أو عَجفبتم أن مَطَرت السماءف دماً" آیا از این که آسمان خون گریسته است شگفت زده شده اید؟ در کتب عامه نیز آمده است: "لما قتل الحسین اسودّت السماء وظهرت الکواکب نهاراً حتى رأیت الجوزاء عند العصر وسقط التراب الأحمر" راوى مى گوید: هنگامى که امام حسین(ع) به شهادت رسید، آسمان تیره و تار شد و ستاره‌ها در روز مشاهده شدند و من ستاره جوزا را هنگام عصر مشاهده کردم. هم چنین در آن روز خاک سرخ از آسمان بر زمین پاشیده شد. مورخان نیز آورده‌اند که در این روز در بیت المقدس هر سنگ را که پشت و رو مى‌کردند، زیر آن خون تازه مى دیدند و پدیده خورشید گرفتگى تا سه روز ادامه یافت. http://www.shia-online.ir/article.asp?id=7136&cat=1
نوشته شده در تاریخ یکشنبه 88/3/3
توسط ایران
آینه حقیقت م . رحمتى http://www.islamicecenter.com/ketaabkhaaneh/aaeyneh_haqiqat/aaeyneh_haqiqat_rahmati_fehrest.html نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 87/7/24
توسط ایران
... این است رسم جهان: روز به شب می‌رسد و شب به روز. آه از سرخی شفقی که روز را به شب می‌رساند!
آه از شفقی که روز را به شب می‌رساند و آه از دهر آن گاه که بر مرادِ سِفلگان می‌چرخد! عجب تمثیلی است این که علی (علیه السلام) مولود کعبه است... یعنی باطن قبله را در امام پیدا کن! اما ظاهر گرایان از کعبه نیز تنها سنگ هایش را می‌پرستند. تمامیت دین به امامت است، اما امام تنها مانده . تقدیر این چنین رفته که شب حاکمیت ظلم و فساد با شفق عاشورا آغاز شود و سرخی این شفق، خون فرزندان رسول خدا باشد. قافله عشق روی به راه نهاد و این راه، راهی فراخور هر مهاجر در همه تاریخ است. هجرت مقدمه جهاد است و مردان حق را هرگز سزاوار نیست که سر و سامان اختیار کنند و دل به حیات دنیا خوش دارند، آن گاه که حق در زمین مغفول است و جُهّال و فُسّال و قدّاره بندها بر آن حکومت می‌رانند. ... سرّ آنکه جهاد فی سبیل الله با هجرت آغاز می‌شود در کجاست؟ طبیعت بشری در جست و جوی راحت و فراغت است و سامان و قرار می‌طلبد. ... آه یاران! اگر در این دنیای وارونه، رسم مردانگی این است که سر بریده مردان را در تشت طلا نهند و به روسپیان هدیه کنند. بگذار این چنین باشد. این دنیا و این سر ما. خون حسین و اصحابش کهکشانی است که بر آسمانِ دنیا راه قبله را می‌نمایاند. بگذار اصحاب دنیا ندانند. کرمِ لجن زار چگونه بداند که بیرون از دنیایی که او تن می‌پرورد، چیست؟ زمین و آسمان او همان است، و اگر او را از آن لجن زار بیرون کشند، می‌میرد. ... واقعة عاشورا دروازه‌ای از نور است که آنان را از ظلم آباد یزیدیان به نور آباد عشق رهنمون می‌شود. اگر نبود خون حسین، خورشید سرد می‌شد و دیگر در آفاق جاودانه شب نشانی از نور باقی نمی‌ماند... حسین چشمه خورشید است. آماده باشید که وقت رفتن است. عقل می‌گوید بمان و عشق می‌گوید برو... و این هر دو، عقل و عشق را، خداوند آفریده است تا وجود انسان در حیرت میان عقل و عشق معنا شود. یاران! شتاب کنید که زمین نه جای ماندن، که گذرگاه است. گذر از نفس به سوی رضوان حق. هیچ شنیده‌ای که کسی در گذرگاه، رحل اقامت بیفکند؟ و مرگ نیز در اینجا همان همه با تو نزدیک است که در کربلا، و کدام انیسی از مرگ شایسته‌تر؟ که اگر دهر بخواهد با کسی وفا کند و او را از مرگ معاف دارد، حسین که از من و تو شایسته‌تر است. الرّحیل، الرّحیل! یاران شتاب کنید. قافله عشق در سفر تاریخ است و این تفسیری است بر آنچه فرموده‌اند: کُلُّ یَوْمٍ عاشورا و کُلُّ اَرْضٍ کربلا... این سخنی است که پشت شیطان را می‌لرزاند و یاران حق را به فَیضان دائم رحمت او امیدوار می‌سازد. اصحاب عشق را رنجی عظیم در پیش است. پای بر مسلخ عشق نهادن، گردن به تیغ جفا سپردن، با خونْ کویر تشنه را سیراب کردن و دم بر نیاوردن! ... حسین است، سرسلسلة عُشّاق، که عَلَم جنگ برداشته است تا خون خویش را همچون کهکشانی از نور بر آسمانِ دنیا بپاشد و راه قبله را به قبله جویان بنمایاند. آنجا که قبله نیز در سیطره حرامیان خون ریز است، عشاق را جز این چاره‌ای نیست. ... کار عشق، یاران، لا جرم کربلایی است. پس دیگر سخن از فلان و بهمان مگو که عشاق حقیقی، تذکرة الاولیاء را با خون می‌نویسند، با خون. ... ماندن در صف اصحاب عاشورایی امام عشق تنها با یقین مطلق ممکن است‌و ای دل! تو را نیز از این سنت لا یتغیر خلقت گریزی نیست. نپندار که تنها عاشوراییان را بدان بلا آزموده‌اند و لا غیر صحرای بلا به وسعت همه تاریخ است. صحرای بلا به وسعت تاریخ است و کار به یک یا لیتنی کنت معکم ختم نمی‌شود. اگر مرد میدان صداقتی، نیک در خویش بنگر که تو را نیز با مرگ اُنسی هست یا خیر! اگر هست که هیچ، تو نیز از قبله دارانِ دایره طوافی، و اگر نه... دیگر به جای آنکه با زبان «زیارت عاشورا» بخوانی، در خیل اصحاب آخر الزّمانی حسین (علیه السلام) با دل به زیارت عاشورا برو. خوفْ فرزند شک است و شک زاییده شرک و این هر سه، خوف و شک و شرک، راهزنان طریق حقند. که اگر با مرگ اُنس نگیری، خوفْ راهِ تو را خواهد زد و امام را در صحرای بلا رها خواهی کرد. ... ای آرزومند، بیدار شو! دنیا صراط آخرت است، و اگر تو را چشم بود می‌دیدی قیامتت را که در این عرصه بر پا شده است! اگر اینجا با حسینی، آنجا نیز با حسینی و اگر اینجا با یزید، نیک بنگر، آنک یزید است که تو را به سوی جهنم امامت می‌کند. هیچ پرسیده‌ای که عالم شهادت بر چه شهادت می‌دهد که نامی این چنین بر او نهاده‌اند؟ نوشته شده در تاریخ دوشنبه 87/5/14
توسط ایران
 نوشته شده در تاریخ دوشنبه 87/5/14
توسط ایران
http://smma59.files.wordpress.com/2006/08/meshad.jpg تصاویر عتبات عالیات با کیفیت 300 دی پی آی http://forum.majidonline.com/showthread.php?t=83171 دومی: http://forum.majidonline.com/showthread.php?t=83171&page=2 عکس بسیار زیبا از حرم امام حسین(ع) http://www.ufile.info/upload/1213885679.jpg نوشته شده در تاریخ دوشنبه 87/5/14
توسط ایران
نوشته شده در تاریخ دوشنبه 87/5/14
توسط ایران
نوشته شده در تاریخ دوشنبه 87/5/14
توسط ایران
 به روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت (1) دومین فرزند برومند حضرت على و فاطمه، که درود خدا بر ایشان باد، در خانه ى وحى و ولایت، چشم به جهان گشود. چون خبر ولادتش به پیامبر گرامى اسلام (ص) رسید، به خانه ى حضرت على و فاطمه (ع) آمد و اسماء (2) را فرمود تا کودکش را بیاورد.اسماء او را در پارچه اى سپید پیچید و خدمت رسول اکرم (ص) برد،آن گرامى به گوش راست او اذان و به گوش چپ او اقامه گفت (3) . به روزهاى اول یا هفتمین روز ولادت با سعادتش، امین وحى الهى، جبرئیل، فرود آمد و گفت: سلام خداوند بر تو باد اى رسول خدا، این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون «شبیر» (4) که به عربى«حسین» خوانده مىشود، نام بگذار. (5) چون على (ع) براى تو بسان هارون براى موسى بن عمران است جز آنکه تو خاتم پیغمبران هستى. و به این ترتیب نام پر عظمت «حسین» از جانب پروردگار، براى دومین فرزند فاطمه انتخاب شد. به روز هفتم ولادتش، فاطمه زهرا که سلام خداوند بر او باد، گوسفندى را براى فرزندش به عنوان عقیقه (6) کشت، و سر آن حضرت را تراشید و هم وزن موى سر او نقره صدقه داد. (7)
حسین و پیامبر (ص) از ولادت حسین بن على (ع) که در سال چهارم هجرت بود تا رحلت رسول الله (ص) که شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد، مردم از اظهار محبت و لطفى که پیامبر راستین اسلام (ص) درباره حسین (ع) ابراز مى داشت، به بزرگوارى و مقام شامخ پیشواى سوم آگاه شدند.
 سلمان فارسى مى گوید: دیدم که رسول خدا (ص) حسین (ع) را بر زانوى خویش نهاده او را مى بوسید و مى فرمود: تو بزرگوار و پسر بزرگوار و پدر بزرگوارانى، تو امام و پسر امام و پدر امامان هستى، تو حجت خدا و پسر حجتخدا و پدر حجتهاى خدایى که نه نفرند و خاتم ایشان، قائم ایشان (امام زمان عج) مى باشد. (8) انس بن مالک روایت مى کند: وقتى از پیامبر پرسیدند کدام یک از اهل بیت خود را بیشتر دوست مى دارى، فرمود:حسن و حسین را، (9) بارها رسول گرامى حسن و حسین را به سینه مى فشرد و آنان را مى بویید و مى بوسید. (10) ابو هریره که از مزدوران معاویه و از دشمنان خاندان امامت است در عین حال اعتراف مى کند که: رسول اکرم (ص) را دیدم که حسن و حسین (ع) را بر شانه هاى خویش نشانده بود و به سوى ما مى آمد، وقتى به ما رسید فرمود: هر کس این دو فرزندم را دوست بدارد مرا دوست داشته و هر که با آنان دشمنى ورزد با من دشمنى نموده است. (11) عالى ترین، صمیمى ترین و گویاترین رابطه ى معنوى و ملکوتى بین پیامبر و حسین را مى توان در این جمله ى رسول گرامى اسلام (ص) خواند که فرمود: حسین از من و من از حسینم. (12)
پى نوشت ها 1- در سال و ماه و روز ولادت امام حسین (ع) اقوال دیگرى هم گفته شده است،ولى ما قول مشهور بین شیعه را نقل کردیم. ر. به. ک. اعلام الورى طبرسى ، ص 213. 2- احتمال دارد منظور از اسماء، دختر یزید بن سکن انصارى باشد. ر. به. ک. اعیان الشیعه ، جزء 11 ، ص 167. 3- امالى شیخ طوسى ، ج 1، ص 377 4- شبر بر وزن حسن و شبیر بر وزن حسین و مشبر بر وزن محسن نام پسران هارون بوده است و پیغمبر اسلام (ص) فرزندان خود حسن و حسین و محسن را به این سه نام نامیده است- تاج العروس ج 3 ص 389، این سه کلمه در زبان عبرى همان معنى را دارد که حسن و حسین و محسن در زبان عربى دارد- لسان العرب ، ج 6 ، ص 60. 5- معانى الاخبار ، ص 57. 6- در منابع اسلامى درباره عقیقه سفارش فراوان شده و براى سلامتى فرزند بسیار مؤثر دانسته شده است، ر.به.ک. وسائل الشیعه ، ج 15 ، ص 143 به بعد. 7- کافى ، ج 6 ، ص 33. 8- مقتل خوارزمى ، ج 1 ، ص 146- کمال الدین ، صدوق ، ص 152. 9- سنن ترمذى ، ج 5 ، ص 323. 10- ذخائر العقبى ، ص 122. 11- الاصابه ، ج 11 ، ص 330. 12- سنن ترمذى ، ج 5 ، ص 324- در این قسمت روایاتى که در کتاب هاى اهل تسنن آمده است نقل شد تا براى آنها هم سندیت داشته باشد.
کتاب: پیشواى سوم - حضرت امام حسین (علیه السلام) نویسنده: هیئت تحریریه مؤسسه در راه حق |
بازدید دیروز: 348 کل بازدیدها: 7493636 |
 |
||
